Szpital jak to szpital, nowoczesny, z oddziałem najlepszych lekarzy na wschodnim wybrzeżu.

Więc, żeby nie przedłużać bo Kate kurwa do cierpliwych nie należy Cameron stał przed salą Kate, czekając na pozwolenie na wejście.

Phi jeeeeestem baaaaaaaaaaaardzo cierpliwa :D
-Może pan wejść-powiedziała jakiś przechodzący lekarz
A Kate jadła budyń z plastikowego kubeczka i patrzyła na drzwi.

Cameron wszedł i ostrożnie zamknął za sobą drzwi, trzymając w ręce bukiet jakiś tam kwiatków, które wcisnęła mu Consuela.

-Co tu robisz ?-zapytała chrypiąc

-Stoję.-odpowiedział, stając obok jej łóżka.

- Po co tu przyszedłeś ? westchnęła i odłożyła budyń na szafkę nocną

Jadła budyń. Ależ plebejsko.
-Żeby cię odwiedzić. I dać to.-położył na jej pościeli kwiaty.

Tylko takie rzeczy dają w szpitalach wiem bo mooja mama była wieeele razy.

-Ciekawe, przyznaj się kto wpadł na ten pomysł London ?- uśmiechnęła się odrobinę

-London?-zmarszczył brwi. Znał jakiegoś Londona?

-No ten porządniś z którym się Aisha przespała , jest z tobą w pokoju- przypomniała muu

-Nie, to był pomysł Consueli.-uśmiechnął się, siadając na brzegu łóżka.

-Tylko uważaj mam złamaną nogę w 4 miejscach i skręconą kostkę -spojrzała na swoją całą nogę w bandażu i posmutniała

Cameron delikatnie złapał jej rękę.
-Będzie lepiej.

-Oby bo na razie jestem cała w gipsie , bandażach i siniakach i zadrapaniach -spojrzała na siebie
- Mogę mieć do ciebie malutką prośbę ?-zapytała niepewna

-Tak?-spojrzał na nią, zaciekawiony. Nie, nie przyniesie jej nowego budyniu.

- Strasznie mi sucho w gardle mógłbyś mi przynieść jakieś picie z sklepu na dole ?- zapytała i uśmiechnęła się nieśmiało

-Okej.-wstał i wyszedł. Szur, szur, znalazł się przy automacie, zakupił wodę, szur, szur, wrócił do pokoju.

-Dzięki - uśmiechnęła się

Podał jej wodę, ponownie siadając na łóżku. O czym by tu teraz pogadać...

Napiła się wody
- A więc co tam w szkole nowego ? -zapytała

-Wrócił stary dyrektor, Chow.-powiedział, patrząc się na nią.

- A ktoś inny oprócz Consueli się mną przejął ?

-Chyba Aisha.-wzruszył ramionami.

-A ty ? -zapytała nieśmiało

-Przyszedłem, więc jak ci się wydaje?-uśmiechnął się.

-No nie wiem , wydaje mi się że tak - odwzajemniła uśmiech i upiła jeszcze trochę wody.

Cameron uśmiechnął się, ponownie łapiąc ją za dłoń.

Delikatnie sie podniosła i przysuneła do Camerona.

I yuup, pocałował ją!

Objęła go wolną ręką i odwzajemniła pocałunek.

Po chwili oderwał się od niej, nie przerywając kontaktu wzrokowego.

-Coś się stało ? - Zapytała z miną niewiniątka

-Nic.-uśmiechnął się, gładząc jej policzek kciukiem.

-Kochany jesteś- wyszeptała

Cameron uśmiechnął się, lustrując ją wzrokiem.

-Czy naprawdę chcesz być z chorą mumią- spojrzała na siebie i jedna mała pojedyńcza łza spłynęła jej po poranionej twarzy.

Cameron uśmiechnął się pod nosem. Jeśli ma ją potem zaliczyć....

Xnowu się położyła ziewnęła.

-Idź spać.-pogłaskał ją po głowie.

-Dobra ale połóż sie obok mnie,- zrobiła mu miejsce obok siebie

Cameron położył się obok, aczkolwiek nie miał zamiaru zasypiać.

-Blíiiżej-wyszeptała

Jak bliżej, to bliżej. Cameron przysunął się jeszcze bliżej. Czy leżenie na łóżku razem z pacjentką jest na pewno legalne?

Była sama na sali więc pewnie taak

-Przytul mnie - uśmiechnęła się

Czy on już jej nie tulił? Dobra, nevermind, przytulił ją mocniej.

Ziewnęła słodko i zaczęła usypiać.

Cameron przymknął oczy. Nie, nie miał zamiaru iść spać.

Usnęła.